De l’herbe, de l’herbe, de l’herbe en encore de l’herbe
Inmiddels zijn we al weer 3 keer in ons huisje geweest. Wat is het toch een mooie plek. Zo langzamerhand maken we het steeds meer ons Thuis in Frankrijk. We hebben in de woonkamer behangen, en de eettafel en stoelen hebben we uit de loods in Bourges gehaald. We hebben inmiddels zelfs een vaatwasser, met dank aan Björn en Fiona.
Maar ja wat ga je doen met 6.000m2 grond? Een beetje erf is natuurlijk prettig, want dan heb je ook genoeg privacy. Bovendien is een beetje maaien, hakken en zagen een leuke activiteit. De schuur hangt vol met de meest prachtige apparatuur: 2 bosmaaiers, een grote en een kleine kettingzaag, een grasmaaier en een hakselaar.
Wat doe je alleen met het gras. We hadden gehoopt dat bij de overdracht in februari deze was gemaaid door de verkoper, maar helaas. Onder Nederlanders in de regio is dit maaien ook een dankbaar onderwerp van gesprek. De realiteit is namelijk dat je in het voorjaar, tot ongeveer half juli, het gras wekelijks moet maaien. De weken dat wij er inmiddels zijn geweest hebben we wel iets gedaan, maar we hadden dan niet meer dan 10% van het terrein een beetje kunnen doen.
Als je andere Nederlanders vraagt, wordt vaak geopperd om een lokale boer te vragen. Hoe ga je dat alleen doen als je daar niet bent? Bovendien weten we niet zeker of ons frans voldoende is, om bijvoorbeeld te bellen. Alleen al de vraag welk frans woord je moet gebruiken voor het gras. Een echt gazon (le gazon) is het echt niet. Het heeft meer weg van een weiland (la prairie, la pâture), maar klopt ook eigenlijk niet helemaal. Het is meer een soort knollenvled, maar daar van bestaat geen franse vertaling.
Maar gelukkig kregen we via via een flyer van het bedrijf van Nicolas. In de mei vakantie is hij langs geweest. Hij heeft sinds kort een bedrijf voor onderhoud in en om het huis. We hebben met elkaar de tuin doorgelopen, en hij had een heel plan. We hebben namelijk het liefst iemand die het voor ons regelt, en dat wij er geen omkijken naar hebben. Maar ja, heeft hij dat van ons begrepen, we hadden geen idee. De week nadat we weer in Nederland waren, kregen we een mooie “devis”, met een prachtige prijs. In dit document leerde we uiteindelijk het woord voor ons gras, namelijk la pelouse. Le devis meteen getekend. Maar ja, dan weet je natuurlijk ook niet helemaal hoe het dan weer gaat. Maar uiteindelijk heeft kregen we op 28 juni via Messenger, prachtige foto’s en filmpjes. Nicolas heeft precies gedaan, wat hij had voorgesteld, en het lijkt nu wel een park. Hij heeft 3 hele dagen gemaaid, en vanaf nu komt hij in ieder geval iedere 2 weken maaien.
